Terrestriale Tyd

Terrestriale Tyd (TT), of aardtyd, is ’n moderne sterrekundige tydstandaard wat deur die Internasionale Astronomiese Unie (IAU) gedefinieer is, hoofsaaklik vir tydmeting van sterrekundige waarnemings wat van die oppervlak van die Aarde af gemaak word.^[1]

Die Astronomiese Almanak gebruik byvoorbeeld TT vir sy tabelle van die posisies (efemerides) van die Son, Maan en planete soos van die Aarde af gesien. In dié hoedanigheid is TT ’n voortsetting van Terrestriale Dinamiese Tyd (TDT of TD),^[2] wat weer volg op Efemeristyd (ET). TT het dieselfde doel as waarvoor ET aanvanklik ontwerp is: om vry te wees van die onreëlmatighede van die Aarde se draaiing.

Die eenheid van TT is die SI-sekonde, waarvan die definisie tans gebaseer is op die sesium-atoomhorlosie,^[3] maar TT word nie self deur atoomhorlosies gedefinieer nie. Dit is ’n teoretiese ideaal, en werklike horlosies stem net by benadering daarmee ooreen.

TT verskil van die tydskaal wat dikwels as ’n basis vir burgerlike doeleindes gebruik word, Gekoördineerde Universele Tyd (UTC). TT lê indirek ten grondslag van UTC, via Internasionale Atoomtyd (TAI). Vanweë die historiese verskil tussen TAI en ET toe TT ingestel is, is TT sowat 32,184 sekondes voor TAI.

1. ↑ IAU 1991 XXIst General Assembly (Buenos Aires) Resolutions, Resolution A.4 (Recommendation IV).
2. ↑ TT is equivalent to TDT, see IAU conference 1991, Resolution A4, recommendation IV, note 4.
3. ↑ IAU conference 1991, Resolution A4.